Tamsulozyna to substancja wykorzystywana głównie do leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Co może mieć wspólnego tamsulozyna oraz zaćma? Co robić, jeśli przyjmujesz tytułowy lek i chorujesz na zaćmę?
Co to jest tamsulozyna?
Tamsulozyna to substancja, która oddziałuje na receptory adrenergiczne. Jest ich antagonistą, więc w skrócie pisząc, odpowiada za blokowanie tych receptorów. Brak pobudzenia tych receptorów powoduje rozkurcz mięśniówki gładkiej – głównie gruczołu krokowego i cewki moczowej [1].
Kiedy stosuje się tamsulozynę?
Tamsulozynę stosuje się głównie do leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego i związanych z tym zaburzeń z dolnego odcinka układu moczowego. Pacjenci cierpiący na tę jednostkę chorobową mają problemy, m.in. z oddawaniem moczu. Często oddawanie moczu jest zaburzone, pacjent doświadcza parcia na pęcherz i nie może go prawidłowo i całkowicie opróżnić.
Rozkurcz mięśniówki gładkiej gruczołu krokowego i cewki moczowej normalizuje odpływ i przepływ moczu.
Czasami tamsulozyna bywa stosowana pomocniczo w leczeniu objawów związanych z piaskiem lub kamieniami nerkowymi. Wykorzystuje się wtedy jej działanie rozkurczające na cewkę w celu usprawnienia odpływu zalegających złogów nerkowych.
Czy tamsulozyna jest bezpieczna?
Tamsulozyna powoduje rozkurcz mięśni gładkich. Jednak receptory, na które działa substancja, nie znajdują się jedynie w dolnych drogach moczowych.
Głównym działaniem niepożądanym tamsulozyny może być chwilowy spadek ciśnienia związany z rozszerzeniem naczyń krwionośnych. Pacjent może doświadczyć zawrotów głowy lub kołatania serca [1].
Tamsulozyna a zaćma
Co w takim razie ma wspólnego tamsulozyna i zaćma? Nie jest to lek, który stosuje się w leczeniu zaćmy.
Zaćma to jednostka chorobowa, która objawia się zmętnieniem soczewki. Najskuteczniejszą metodą leczenia zaćmy jest interwencja chirurgiczna i jej wymiana. Natomiast pacjenci, którzy stosują tamsulozynę powinni o tym fakcie poinformować lekarza okulistę.
Tamsulozyna może u niektórych pacjentów wywołać Śródoperacyjny Zespół Wiotkiej Tęczówki (IFIS – odmiana zespołu małej źrenicy). Podobna sytuacja może pojawić się podczas chirurgicznego leczenia jaskry [1-3].
W Kanadzie przeprowadzono szerokie badanie kohortowe (prawie 100000 przypadków), w których 3,7% badanych przyjmowało tamsulozynę do 14 dni przed operacją. W całej populacji (osoby biorące tamsulozynę i nie) zarejestrowano 0,3% przypadków IFIS [4].
Z badań wynika, że więcej przypadków IFIS było w grupie osób, które zażywały tamsulozynę do 14 dni przed zabiegiem. Nie stwierdzono natomiast różnicy u osób, które zażywały inne leki o podobnym działaniu bądź przerwały terapię tamsulozyną na minimum 2 tygodnie przed zabiegiem [4].
